Helsinki

Það er búið að vera mikið flakk á okkur upp á síðkastið, því ekki nóg með að við séum nýkomin frá St. Pétursborg heldur skelltum við okkur til Helsinki núna um helgina.

Þannig er að vinkona okkar var að halda sýningu á málverkum sínum og þar sem við búum bara hinum megin við flóann þá fannst okkur alveg málið að "taka bara Akraborgina" yfir og slá tvær flugur í einu höggi; sjá borgina og sýninguna.
Þessi ferð var nú í alla staði rólegri en St. Pétursborgarferðin, kominn nokkur þreyta í okkur eftir það sem á undan var gengið og borgin svosem ekki alveg jafn framandi, þótt falleg sé.



Er ekki alger classic að byrja svona ferðablogg á mynd út um hótelgluggann? Þetta var ágætis gistiheimili í miðri borginni sem vinkona okkar hafði mælt með.




Við fórum náttúrulega beint í bæinn og þarna má sjá okkur slappa af og njóta sólarinnar liggjandi í grasinu sem er við aðalverslunargötuna í Helsinki. Setur skemmtilega afslappaðann svip á miðbæinn að hafa svona grasflöt alveg við búðirnar.



Á föstudagskvöldinu var svo sýningin sem við fórum til að sjá. Við tókum nú ekki mikið af ljósmyndum þarna inni en á þessari má sjá listakonuna Kristínu Gunlaugsdótttir og Hubert, Austurrískan kærasta hennar, á opnuninni. Kristín er ein af okkar færustu myndlistarkonum og fyrir þá sem ekki þekkja til verka hennar þá mæli ég eindregið með þeim ( http://www.kristing.is/ ).



KB banki var styrktaraðilli að sýningunni og að henni lokinni buðu þeir okkur og vinum/fjölskyldu Kristínar út að borða í tilefni dagsins
Það var bannað að taka myndir inni á veitingahúsinu, en við stálumst nú samt:) Þetta var alveg einstaklega flottur staður. Þess má geta að maturinn á myndinni er ekki eini maturinn sem okkur var boðið:) Diskarnir voru óteljandi.



Fiskimarkaðurinn er markaður við höfnina niðri í miðbæ Helsinki. Þetta er svona staður það sem er seldur allskyns matur og góðgæti, skemmtileg stemmning.

Það er alltaf eithvað að frétta af okkur og þetta blog hálfgert best-of af því sem dregur á daga okkar hér í Tallinn. Í næsta bloggi verða sennilega fréttir + myndir af nýju íbúðinni okkar!

St. Petursborg

Um helgina var förinni heitið alla leið austur til St. Pétursborgar. Við fórum í rútu með fólki í skólanum okkar í skipulagða ferð þar sem að okkur var sýnd borgin og svo fengum við náttúrulega líka frítíma til að skoða hana sjálf. Ferðin var mjög vel skipulögð þar sem okkur voru sýnd þekktustu staðir en svo var líka passað upp á að við fengum líka tíma til að flakka um ein og óstudd.

ATH! Þið getið smellt á myndirnar til að stækka þær!

Við skoðuðum Petrograd, höll Keisara Péturs mikla sem ákvað að þarna skyldi rísa borg "gluggi til vestursins". Hann byggði semsagt þessa gulli skreyttu höll og nokkrar í viðbót ásamt stærsta gosbrunnagarði í heimi (hann var augljóslega snaaaaarbilaður) fyrir utan borgina meðan pöpullinn svalt heilu hungri.



Þegar við komum inn í landið var alveg nýr veruleiki sem blasti við okkur. Vegirnir voru eins og þvottabretti og húsin greinilega ekki byggð af miklum efnum.



Það hefur lengi verið draumur okkar að koma til Rússlands og sjá St. Pétursborg og þessi ferð var engin vonbrigði. Borgin er algerlega stórkostleg "metropolis". Stórfengleg er sennilega orðið sem má nota til að lýsa henni. Gulli skreyttar hallir, breiðar götur, garðar og síki sem setja mikinn svip á borgina.
Allstaðar má sjá merki um gamla tímann, styttur af Lenín og borgin er vel merkt kommúnistatjörnunni á hinum ýmsu stöðum. En það má líka sjá merki um nýja tíma og vestræn merki vel greinileg í borginni. Skemmtilegt var að sjá stórt torg á miðri Nevskiy Prospekt (breiðgata í miðri borginni) þar sem var risastór kommúnistastjarna á stalli, og beint á móti henni COCA-COLA merki! Þetta virðist vera málið í borginni, "vestræni nútíminn" búinn að ryðja sér rúms, en þetta virðist ekkert vera að blandast saman. Algerar andstæður sem þurfa mun meiri tíma til að lagast hvor að annarri.





Þarna mátti sjá verslanir með rándýrum vestrænum tískumerkjum og betlara ráfa um fyrir utan þær. Fólk á nýjum fínum bílum keyra um á milli þeirra sem voru á eldgömlum Lada Sport (djöfull eru það annars kúl bílar! hvað varð um þá í Rvk?)




Þegar kommúnisminn féll og kapítalisminn ruddi sér rúms voru margir sem græddu á tá og fingri, en hinir, sem náðu sér ekki á strik, héldu bara áfram að vera fátækir og í dag lifir ca. 1/3 hluti þjóðarinnar undir fátækramörkum (fátækramörk í Rússlandi miðast við u.þ.b. 3.300 kr. ISK)(tölur frá 2004).
En það er önnur saga.



Palli fyrir utan Finland lestarstöðina þar sem að Lenin sneri aftur úr útlegð. Inni má stjá stóra veggmynd af honum. Alveg merkilegt hvað hann er allstaðar þarna.

Um kvöldið fórum við neðanjarðarlestinni niður í bæ. Neðanjaraðarlestirnar í Pétursborg eru frægar fyrir glæsileik sinn. Við gengum niður Nevskyi Prsopekt og vorum algerlega hugfangin.
Morguninn eftir var farið í rútuferð um borgina og okkur sýndir helstu staðir og þvínæst í St. Peter and Paul kirkjuna. Hún er staðsett í miðju borgarinnar (þ.e. þar sem hún hófst). Þar sáum við kistur allra keisara Rússlands, fyrir utann einn sem er í Moskvu, og þar á meðal fannst okkur alveg hreint magnað að sjá grafir Nikulásar II og fjölskyldu hans (þar á meðal Anastasíu sem margir þekkja ævintýrið um). En þau voru öll, nema áðurnefnd Anastacia, líflátin 1918, ári eftir uppreisnina en fengu ekki greftrun fyrr en 80 árum síðar, 1998.





Það má bara ekkert þarna:)

Seinna um daginn var farið í bátsferð og siglt um síki borgarinnar.





Við skoðuðum Hermitage (Vetrarhöllina) bara að utan, ákváðum að bíða með að skoða verkin þangað til í næstu ferð.





Þessi mynd af Blóðkirkjunni er tekin út um gluggann á hótelinu okkar (með aðdráttarlinsu).



Hóelið okkar var alveg mjög töff - A la soviet style!



Þessi mynd er tekin út um gluggann hjá okkur fyrsta kvöldið.



Ég tók þessa mynd af hermönnum sem ég sá nálægt Vetrarhöllinni. Það er nokkuð algeng sjón að sjá hermenn þarna á götunum.



Sóley fyrir utan klaustur í borginni.

Síðasta daginn var farið að minnismerki um 900 daga stríðið í seinni heimsstyrjöldinni, alveg merkilega fallega kirkju sem ég man ekki nákvæmlega hvað heitir í augnablikinu, Puschkin þorpið stuttu fyrir utan borgina, og höll Katrínar miklu. Þessir keisarar vissu bara ekki hvað "less is moore" þýddi.



Palli niðri við ánna sem rennur í gegnum borgina. Borgin er stundum nefnd Feneyjar norðursins vegna síkjanna sem þar má sjá.



Þessi hressu gamalmenni voru í mðbænum veifandi skiltum þar sem þau virtust vera að lýsa skoðunum sínum á Bandaríkjunum og veifandi gamla Soviet fánanum. Gaman að þessu.

Þetta er bara stutt upptalning af því sem við upplifðum í St. Pétursborg. Þetta var alveg ótrúleg lífsreynsla sem mun aldrei gleymast og ég mæli með því fyrir alla að gera sér ferð "austur fyrir tjald" og upplifa eithvað sem er okkur Íslendingum svo fjarlægt.

Skolinn buinn

Í lok síðustu viku var síðasti skóladagurinn okkar í sumarskóla. Við erum kanski ekki orðin alveg fljúgandi fær í Eistnesku ennþá, en við kunnum allavega mun meira en við gerðum fyrir 3 vikum síðan. Þetta nám var mjög praktískt og tungumálið hefur breyst úr því að hljóma eins og kínverska yfir í eithvað sem við skiljum bara ágætlega, og svo þurfum við bara að halda áfram að æfa okkur.
Við þurftum því að kveðja suma skólafélaga okkar, og það var með nokkrum trega því ágætis vinskapur hafði myndast innan hópsins. Við komum þó til með að halda sambandi okkar á milli því sum þeirra munu vera hér áfram, eða vera hér eithvað á næstunni.



Þetta erum við ásamt henni Katrínu, kennaranum okkar.



Sóley tók þessa mynd af okkur í lyftunni á leið í kaffipásu.

Viljandi

Það hefur verið svo mikið að gerast hjá okkur að við höfum ekki haft við að uppfæra bloggið eins mikið og við vildum. Hér kemur smá uppdeit.
Um þarsíðustu helgi fórum við á Þjóðlagahátíðina í Viljandi. Viljandi er ca. 20.000 manna bær í ca. 200 kílómetra fjarlægð suður af Tallinn. Hátíðin stendur yfir í 4 daga, en við fórum bara í dagsferð með skólafélögum okkar.
Hátíðin er mjög vinsæl hjá Eistlendingum og um þessa helgi tvöfaldast íbúafjöldinn í Viljandi. Þarna myndast mjög falleg stemmning þar sem allir taka þátt. Mér fannst mjög gaman að sjá þarna samankomið fólk á öllum aldri, og allar týpur, til þess að hlusta á þjóðlagatónlist, ekki alveg verslunarmannahelgarstemmningin sem maður á að venjast að heiman. Svo eru tjöld þar sem er grillað kjöt og steiktar kartöflur ofan í lýðinn. Almennilegt skal það vera!
Tónleikar eru haldnir víðsvegar um miðbæinn, til að mynda í tveimur kirkjum sem eru þarna og í sölum og tjöldum sem eru reist fyrir hátíðina. Einnig eru tónleikar haldnir í gömlum kastalarústum.



Þessi kisi sat pollrólegur á öxlinni á eiganda sínum meðan hann (eigandinn sko) spilaði á nikkuna sína áhorfendum til mikillar ánægju.



Það hafði verið mjög mikið að gera hjá okkur í vikunni á undan og við eyddum mestum deginum sitjandi í grasinu að borða kjöt og drekka bjór. Mjög kærkomin hvíld. Við hlið mér er hún Satu, Finnsk/Ástralska skólasystir okkar sem fagnaði afmælinu sínu með mér.



Maturinn var mjög góður.



Sóley tók þessa mynd í bænum, þetta er skemmtilega "gamall" bær.



Við fórum á alveg frábæra tónleika um kvöldið þar sem flutt var Tyrknesk þjóðlagatónlist. Flutningurinn var alveg frábær, hljóðfæraleikararnir mjög góðir og söngvararnir (og þá sérstaklega þokkadísin hér að ofan) áttu salinn.



Hér má sjá sviðið sem er undir kastalaveggnum.